موارد گارانتی سمعک

تاثير نسبت تكرار را مي توان بعنوان مدركي براي وقفه خودكار ورودي هاي حسي نامرتبط – تحت عنوان دريچه حسي – مطرح ساخت. از طرف ديگر هنگامي كه به ثبت AMLR  با الگوي ارائه ناهمگون محرك – ارائه سيگنال هاي مختلف بصورت گاه به گاه و تصادفي – مي پردازيم، زماني كه مغز يك سيگنال بالقوه معني دار و جديد را رديابي مي كند، با افزايش گارانتی سمعک دامنه (P50)Pb مواجه مي شويم. اين گونه پاسخ هاي متضاد به سيگنال هاي تكرار شونده يا سيگنال هاي تغيير يابنده را مي توان به ترتيب تحت عناوين وقفه اي (Inbibitory) و تحريكي (Excitatory) مطرح ساخت.

عادت كردن

چنانچه قبلا در بخش تعداد و محرك و تكرار آن گفتيم، كاربرد باليني مولفه (Pb) AMLR P1 براي بررسي عادت كردن كوتاه مدت (Short term habituation) بيشتر مي شود. با الگوي كليك جفتي، دو سيگنال زودگذر با فواصل نسبتا كوتاه حدود 500ms ارائه مي شوند. و سپس جفتي ديگر از سيگنال با فاصله بين محرك طولاني تر (مثل ثانيه 12 تا 8) ارائه مي شوند. در حالت نرمال، دامنه مولفه (Pb)P1 براي سيگنال دوم جفت كاهش مي يابد كه اين پديده را تحت عنوان دريچه حسي در مغز تفسير مي كنند.

دريچه حسي مدركي براي عدم توجه به محرك نامرتبط و تكرار شونده (زائد = redundant) است كه باعث مي شود مغز بر محرك بيروني معني دار و مهم متمركز شود. روش تحقيق براي مطالعه دريچه حسي با عادت كردن فرق مي كند. مثلا در مطالعات تجربي دريچه حسي از فواصل كوتاه تر و ثابت تري بين جفت هاي سيگنال (در زنجيره كليك ها) نسبت به مطالعات عادت كردن استفاده مي شود. هم چنين در مطالعات دريچه حسي از سيگنال هاي با طول مدت زودگذر استفاده مي شود (مثل كليك 0.1ms) در حاليكه در مطالعات عادت كردن سيگنال ها بطور معمول تون هايي با طول مدت طولاني تر هستند. (>30ms) در مطالعات دريچه حسي به آناليز دامنه (Pb)P1 مي پردازند، در حالي كه در مطالعات عادت كردن، اغلب از موج N100 از ALR براي بررسي عادت كردن كوتاه مدت استفاده مي شود.