مشخصات سمعک یونیترون

این نتایج بیان می کنند که نواک تن های خالص توسط مکانیسم های مختلفی برای مقیاس های بالاتر و پایین تر از 5کیلوهرتز تعیین می شود، بویژه توسط مکانیسم زمانی در فرکانس های پایین تر و مکانیسم مکانی برای فرکانس های بالاتر. به نظر میرسد که بعد ادراکی ارتفاع تن در تمام محدوده ی قابل شنیدن ادامه دارد اما کرومای تن در فرکانس پایین تر از 5 کیلوهرتز اتفاق می افتد. فواصل موسیقیایی تنها در صورتی قابل درک هستند که فرکانس این تن ها در محدوده ای باشند که اطلاعات زمانی قابل دسترسی باشد. 

تاثیر سطح در نواک

نواک یک تن خالص در درجه ی اول توسط فرکانس آن تعیین می شود. با این حال، سطح صدا سمعک یونیترون نیز نقش کوچکی در این زمینه ایفا می کند. به طور متوسط، نواک تن های که فرکانس های کمتر از 2 کیلوهرتز دارند با افزایش سطح کاهش پیدا می کنند درحالیکه نوام تن هایی که فرکانس های بالاتر از 4 کیلوهرتز دارند با افزایش سطح افزایش می یابند. یافته های اولیه ی استیونز نشان داد که سطح صدا تاثیرات زیادی روی نواک دارد اما یافته های دیگر عموما تاثیرات کمتری را نشان می دهند. برای تن هایی با فرکانس های بین 1 تا 2 کیلوهرتز، تغییرات در نواک با سطح کمتر از 1 درصد است. برای تن هایی که فرکانس های بالا و پایینی دارند، تغییرات ممکن است بزرگتر باشند (تا 5 درصد) . همچنین تفاوت های قابل توجه فردی هم در اندازه ی تغییرات سطح نواک و هم در جهت این تغییرات وجود دارد.

درک نواک تن های پیچیده

پدیده ی اساس گمشده

به طور کلی برای تن های پیچیده، نواک با موقعیت حداکثر برانگیختگی در پرده ی اصلی تطابق ندارد. برای مثال در نظر بگیرید که صدایی شامل تکانه های کوچکی است که در هر ثانیه 200 بار اتفاق می افتند. این صدا شامل هارمونیک هایی است که فرکانس های مضرب 200 را دارد (200، 400، 600، . ). هامونیک 200 هرتزی فرکانس اساسی نامیده می شود. این صدا دارای نواک پایینی است که به عنصر اصلی آن بسیار نزدیک است (200 هرتز) و کیفیت صدای آن مثل صدای زنگ به نظر می رسد. 

با این حال، اگر این صدا برای اینکه عنصر اساسی آن برداشته شود، مورد فیلتر قرار بگیرد، نواک تغییر نمی کند و تنها نتیجه ی این کار تغییری جزئی در کیفیت صدا است. این پدیده را اساس گمشده می گویند. به طور قطع، تمامی هارمونیک ها به جز گروه کوچکی از فرکانس های میانی میتوانند حذف شوند و نواک پایین ثابت باقی می ماند اگرچه کیفیت صدا به طور قابل توجهی تغییر می کند.

اسکاتن نواک پایین که همراه با گروهی از هامونیک های بالا است را "نواک باقی مانده" می نامد. اسامی دیگری برای توصیف این نواک استفاده می شود مثل نواک دوره ای، نواک مجازی، و نواک پایین. اصطلاح نواک پایین در این جا مورد استفاده قرار میگیرد. اسکاتن بیان می کند که شنیدن تغییری که با برداشت عنصر اساسی ایجاد شده ممکن است و سپس نحوه ی این کار را توضیح می دهد. در واقع، زمانی که عنصر اساسی وجود داشته باشد، می توان آن را به صورت صدایی مجزا شنید. نواک این عنصر تقریبا برابر است با نواک کل صدا. بنابراین، حضور یا عدد حضور عنصر اساسی تاثیر زیادی روی نواک کل صدا ندارد.