نقائص در دريافت و درك گفتار و نيز مشكلات در مجموعه اي از عملكردهاي شنيداري سايكوآكوستيك در صورتيكه بيمار زنده بماند و سن و وضعيت سلامتي او اجازه انجام ارزيابي اديومتري گفتاري پيشرفته را بدهد، يافته هاي ويژه اي در «نروپاتي شنوايي» محسوب مي شوند.
در بعضي از بيماران، ممكن است تغييرات وضعيت پزشكي
Management:
اداره «نروپاتي شنوايي» بسيار چالش برانگيز است. برخي ملاحظات مربوط به ارزيابي و سپس درمان و اداره اين بيماري در فلوچارت شكل 5-5 نمايش داده شده اند. حداقل اين است كه يك كار گروهي ضرورت دارد، اين گروه شامل تخصص هاي پزشكي و غيرپزشكي مي شود، از جمله نمايندگاني از اديولوژي، آسيب شناسي گفتار و زبان، پزشكي (گوش و خلق و بيني – اطفال و نوزادان، نرولوژي) ژنتيك، و گاهي اوقات كاردرماني و فيزيوتراپي.
در طي ماههاي اوليه پس از شناسايي «نروپاتي شنوايي» در نوزادان و كودكان، راهبرد دورانديشانه اين است كه وضعيت شنوايي را به صورت تناوبي زير نظر بگيريم تا اينكه نهايتا يك الگوي (ثابت) از يافته هاپديدآيد. بسياري از شنوايي شناسان و نيز برخي والدين و پزشكان درگير در مراقبتهاي بهداشتي اوليه از اين تاخير واضح در شروع درمان، ناراضي خواهند بود.
در گذشته ABR و يا غيرطبيعي شايد توام با فقدان پاسخ به سيگنال هاي رفتاري سبب مي شد كه بدون درنگ، مداخله اديولوژيك بويژه تقويت (سمعك) براي بيمار آغاز شود.
تجربه به وضوح نشان داده است، كه با تداوم ارزيابي هاي اديولوژيك در برخي از كودكان كه چنين الگوي آغازيني را نشان داده اند، گاه حساسيت شنوايي طبيعي، يا شواهد اديولوژيكي كه تقويت را نفي مي كند، نتيجه گيري مي شود. در اين كودكان سمعك مناسب نيست احتمالا مضر است. هنگاميكه سمعك تجويز مي شود و البته به صورت محتاطانه و با ارائه بهره پايين، مي بايستي به صورت منظم از طريق OAE يكپارچگي سلول هاي مويي مورد تاييد قرار گيرد.
اگر چه ممكن است تقويت ارائه نگردد، مراحل درماني ديگر را مي توان و مي بايست همانگونه كه در جدول 5-5 خلاصه شده، پيگيري كرد.
اين جدول شامل ارجاع به ارزيابي هاي كامل نرولوژيك، تكاملي، و ارتباطي و شايد مطالعات نرواديولوژيك مي شود. يك مركز «تكامل كودكان» براي چنين فعاليت تشخيصي چند وجهي مناسب به نظر مي رسد. ارجاع هاي مناسب ديگر به متخصصين ژنتيك و گوش و حلق و بيني صورت مي پذيرد. ارزيابي زباني – گفتاري با درمان جدي، قطعا مي بايست در نظر گرفته شود. Cued speech مي تواند يك استراتژي درماني مناسب باشد. اگر پاسخ به محرك هاي شنيداري در فعاليتهاي توانبخشي، نتيجه اي نداشت، روشهاي جايگزين ارتباطي نظير زبان اشاره را مي توان در نظر گرفت.
سمعک چیست و کاربرد آن در افراد کم شنوا
تنظیم سمعک و کاربرد آن برای افرادکم شنوا
سمعک هوشمند وایرلس در انواع برندهای مختلف